✍🏻 لورا روزن- خبرنگار المانیتور
در مورد مذاکرات ایران، اولیانوف فرستاده روسیه شب گذشته به من گفت که باید در این هفته بر فعالیت های شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی (مربوط به اوکراین) تمرکز کند. او گفت که امیدوار است در غیاب او در مذاکرات وین «همکاران آمریکایی و اروپایی او زبان مشترکی با ایران پیدا کنند که شدنی هست”
وقتی اواسط هفته گذشته اولیانوف را در وین دیدم، او قصد داشت با معاون امور حقوقی ایران و سخنگوی سازمان انرژی اتمی درباره موضوع پادمان ملاقات کند، که من تازه آن موقع بود که متوجه شدم این مسأله حل نشده است. بنابراین مطمئن نیستم که در حال حاضر چه کسی می تواند این وزنه‌ها را جا به جا کند و برخی از این مسائل دشوار را رفع و رجوش کند.
این هم یکی از راه هایی است که جنگ روسیه با اوکراین بر مذاکرات ایران تأثیر می گذارد. حداقل آنطور که من می دانم، هر یک از این طرف‌ها هر آن در حال تغییر موضع خود هستند. برای یافتن اهرمی که بتواند فشار بیشتری وارد کند.
شایان ذکر است که در اوایل دسامبر، زمانی که اولیانف برای موضوع دیگری در سازمان ملل در نیویورک بود، در غیاب او هفتمین دور مذاکرات ایران بسیار نزدیک به شکست بود. اساساً ایالات متحده و تروئیکای اروپایی پس از ارائه پیشنهاداتی از سوی ایران که طرف‌های غربی فکر می‌کردند سال گذشته از آن عقب نشینی کرده‌اند، می‌خواستند کنار بروند.
متعاقباً با تلاش‌های قابل توجه اتحادیه اروپا و شخص اولیانوف، برای ترغیب ایرانی‌ها به سازش در نوشتن پیش‌نویس متن و به گفته همه طرف‌ها، همه آنها در ژانویه پیشرفت واقعی و حتی پیشرفت چشمگیری هم در فوریه داشتند.
سوال این است که آیا آنها می‌توانند در غیاب ظاهری اولیانوف در روزهای آینده از خط پایان عبور کنند، به ویژه قبل از شروع نشست آژانس بین المللی انرژی اتمی در روز دوشنبه ۷ مارس؟!
با توجه به حداقل غیبت‌هایی که شنیده می‌شود به نظر می‌رسد وضعیت امروز شاید کمی تاریک‌تر از دیروز هست اما مطمئن نیستم که شنیده‌هایم دقیق هستند یا خیر؟!