به گزارش پایگاه خبری مبین۲۴ به نقل از بی‌بی‌سی، خرس‌های قطبی به دلیل تغییرات اقلیمی، شکارگاههای بومی خود را در آلاسکا رها کرده و به روسیه می‌روند.
دانشمندان آمریکایی که شمار خرس‌ها را در مناطق اطراف اقیانوس منجمد شمالی زیرنظر دارند، از این حرکت خبر داده‌اند.
براساس تحقیقات اخیر در دانشگاه ایالتی واشنگتن، در سال‌های اخیر، خرس‌های قطبی در دریای بوفورت در شمال غربی کانادا مجبور شده‌اند که مسافت‌های طولانی به خارج از شکارگاههای سنتی خود سفر کنند که این امر منجر به کاهش تقریبا ۳۰ درصدی جمعیت آن‌ها شده است.
کارشناسان علت این وضعیت را تغییر در سطح یخ دریا در این منطقه می‌دانند.
یخ‌های دریایی به میزان حدود ۱۳ درصد در هر دهه، از زمانی که ماهواره ناسا در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی کار ثبت آن‌ها را آغاز کرد، با کاهش روبرو بوده است.
خرس‌های قطبی روی قطعات یخ زندگی کرده و از یخ دریا برای گرفتن طعمه فوک‌های خود استفاده می کنند.
چنانچه خرس‌های ماده نتوانند به اندازه کافی غذا بدست آورند، قادر به تولید شیر کافی برای توله‌هایشان نخواهند بود که این معنای آن است که تعداد کمتری از آن‌ها به بزرگسالی می‌رسند و در نتیجه تعداد کلی خرس‌های قطبی کاهش می‌یابد.
در همین حال دانشمندانی که تعداد خرس‌های قطبی را در روسیه رصد می‌کنند، متوجه افزایش زیاد آن‌ها شده‌اند.
در جزیره ورانگل در روسیه در همسایگی دریای چوکچی، دانشمندان رکورد ۷۴۷ خرس را در سال ۲۰۲۰ میلادی به ثبت رساندند که از ۵۸۹ خرس در سال ۲۰۱۷، افزایش یافته است.
به گفته دکتر کارین رود از مرکز علمی آلاسکا، خرس‌های قطبی در آن جا در “شرایط بهتر و بزرگ تری هستند و بنظر می‌رسد به نسبت خرس هایی که در دریای بوفورت جنوبی زندگی می‌کنند، نرخ زاد و ولد بیشتری هم دارند.”
تصور می‌شود که قلمرو روسیه دسترسی بهتری به غذای بیشتر برای خرس‌های قطبی دارد.
در سال ۲۰۲۰، در گزارشی از سوی سازمان بین المللی خرس قطبی اعلام شد که “اگر کاری در مورد تغییرات اقلیمی انجام نشود تا سال ۲۱۰۰ میلادی تعداد اندکی از خرس های قطبی باقی خواهند ماند.”
دکتر استیون آمستراپ، از این سازمان گفت: “مطالعات او نشان داده که کاهش متوسط انتشارگازهای گلخانه‌ای، به تعداد خرس‌های قطبی کمک می کند. اما بعید است که از انقراض نسل آن‌ها در قطب شمال جلوگیری کند.”
او همچنین گفت: “حتی جمعیت‌هایی از این خرس‌ها در دریای چوکچی، که به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر عملکرد خوبی داشته‌اند، در نهایت دچار استرس می‌شوند و همزمان با کاهش یخ دریاها، از تعداد آن‌ها کاسته می‌شود.”