به گزارش پایگاه خبری مبین۲۴، سازمان ملل قطعنامه‌ای را با هدف مقابله با انکار هولوکاست به خصوص در شبکه‌های اجتماعی اتخاذ کرده که از کشورهای عضو و شرکت‌های مالک شبکه‌های اجتماعی می خواهد به مبارزه با یهودی ستیزی کمک کنند. ایران از این قطعنامه اعلام برائت جست.
این قطعنامه در هشتادمین سالگرد کنفرانس وانزه تصویب شد، کنفرانسی که به منظور هماهنگی میان رهبران آلمان نازی برای اجرای برنامه‌ای موسوم به «راه‌حل نهایی مسئله یهودیان» در کناره دریاچه وانزه برلین در سال ۱۹۴۲، در اوان جنگ جهانی دوم، برگزار شد.
این کنفرانس به تاسیس اردوگاه‌های مرگ و کشتار حدود شش میلیون یهودی منجر شد که یک سوم جمعیت آن زمان یهودیان را شامل می‌شد. همچنین، بنا به روایت قطعنامه، میلیون‌ها نفر نیز از ملیت‌ها و اقلیت‌های دیگر و گروه‌های مورد هدف کشته شدند.
گیلاد اردان، سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد خطاب به مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: «ما در عصری زندگی می‌کنیم که داستان‌های تخیلی به واقعیت تبدیل می‌شوند و هولوکاست نیز به خاطره‌ای دور بدل می‌گردد. و از آنجا که این رخداد بزرگترین جنایت در تاریخ بشریت است، تلاش برای سرپوش گذاشتن [بر آن نیز] بزرگترین پنهان‌کاری تاریخ بشر محسوب می‌شود.»
اردان گفت که این قطعنامه یاد و خاطره شش میلیون قربانی را زنده نگه می‌دارد و این اطمینان را ایجاد می‌کند که دیگر از این پس انکار و تحریف هولوکاست «تحمل نخواهد شد».
این مقام رژیم اسرائیل افزود که شبکه‌های اجتماعی، از جمله فیسبوک، توییتر و یوتیوب در حال انتشار گزارش‌های دروغ و تحریف‌شده درباره هولوکاست هستند.
وی گفت: «شبکه‌های اجتماعی بزرگ دیگر نمی‌توانند نسبت به نفرت‌پراکنی در پلتفرم‌های خود بی‌اعتنا بمانند» و از این پس باید دست به اقداماتی دراین‌باره بزنند.
اما نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در بیانیه ای درباره سوء استفاده رژیم صهیونیستی از سازوکارهای بین المللی برای توجیه جنایات کنونی خود موضع ایران را تصریح کرد.
در بیانیه نمایندگی جمهوری اسلامی ایران که در نشست روز پنجشنبه به وقت محلی در مجمع عمومی سازمان ملل قرائت شد، از جمله آمده است: جمهوری اسلامی ایران همواره نسل کشی را تحت هر شرایطی محکوم و غیرقابل توجیه می داند. کشور ایران در دوران جنگ جهانی دوم میزبان آوارگان از کشورهای اروپا بوده است.
جنایات دوران جنگ جهانی دوم به خاطر دو انگیزه نژادپرستی و توسعه طلبی رخ داد و در حال حاضر رژیم صهیونیستی میراث دار این دو خوی شیطانی است. رویکرد نژاد پرستانه این رژیم در اسناد متعدد بین المللی مورد تصریح قرار گرفته و علیرغم اراده مستحکم جامعه بین المللی، اسرائیل به عنوان تنها رژیم نژاد پرست با ایدئولوژِی توسعه طلبی باقی مانده است.
اسرائیل پیوسته تلاش کرده است از قربانیان جنگ جهانی دوم و یهودیان به عنوان توجیهی برای اقدامات خود بهره ببرد. این درحالی است که این رژیم و سردمداران آن با نقض قوانین بین المللی طی هفت دهه گذشته، تمام مصادیق جرایم جنایت علیه بشریت را علیه مردم فلسطین و مردمان کشورهای همسایه خود مرتکب شده اند.
نسل کشی، ترور، پاکسازی نژادی، تخریب منازل و محاصره انسانی از جمله جنایاتی است که رژیم صهیونیستی پیوسته مرتکب می شود.
پیشگیری از تکرار فجایع تاریخی، نیازمند پژوهش های تاریخی است که باید بدون قضاوت و پیش داوری های سیاسی صورت پذیرد و لذا چنین رویکرد های تضییقی مثل قطعنامه امروز در مورد هولوکاست مورد پذیرش نخواهد بود.
این بیانیه ضمن برائت از مفاد قطعنامه مجمع عمومی و تعاریف ارایه شده در آن، تصریح می کند که چنین سندی نباید به عنوان رویکردی اجماعی قلمداد شود.
ولی به رغم مخالفت ایران این قطعنامه که از سوی آلمان و اسرائیل ارائه شده بود و مورد حمایت ۱۱۴ کشور بود بدون رای گیری و به صورت اجماعی از سوی مجمع عمومی که ۱۹۳ عضو دارد اتخاذ شد.
سازمان ملل گفت که این قطعنامه حاوی “پیامی نیرومند علیه انکار یا تحریم این وقایع تاریخی است.”
مجمع عمومی سازمان ملل گفت که “بدون ذره‌ای اکراه هرگونه انکار هولوکاست به عنوان یک رویداد تاریخی، چه به صورت کامل چه به طور نسبی، را رد و محکوم می کند.”
آنتیه لیندرتس نماینده آلمان در سازمان ملل گفت: “نادیده گرفتن واقعیت های تاریخی خطر تکرار آنها در آینده را تقویت می کند.”
محوطه هایی که نازی ها از آن به عنوان اردوگاه های مرگ و کار اجباری استفاده می کردند در برخی کشورها به عنوان محل یادبود حفظ شده. قطعنامه سازمان ملل از این کشورها تمجید می کند و خواستار ارائه برنامه های آموزشی در مورد هولوکاست می شود.
آنالنا بائربوک وزیر خارجه آلمان و یائیر لاپید وزیر خارجه رژیم اسرائیل در بیانیه مشترکی گفتند که نگران افزایش چشمگیر انکار هولوکاست در جهان هستند.
قطعنامه سازمان ملل تحریف یا انکار هولوکاست را چنین تعریف می کند:
- تلاش های عمدی برای کمرنگ جلوه دادن هولوکاست یا توجیه عوامل اصلی آن از جمله همدستان و متحدان آلمان نازی
- کوچک جلوه دادن فاحش شمار قربانیان هولوکاست که با آمار منابع قابل اعتماد در تضاد است
- تلاش ها برای مقصر شناختن یهودیان به طوری که خود آنها را مسبب این نسل کشی جلوه دهد
- بیانیه هایی که هولوکاست را به عنوان یک رویداد مثبت تاریخی معرفی می کند
- تلاش برای ایجاد ابهام در مسئولیت آلمان نازی در طراحی و اداره اردوگاه های کار اجباری و مرگ و انداختن تقصیر آن بر گردن سایر کشورها یا گروه های قومی