✍ مهین برخورداری / دکتری علوم تربیتی
هانا آرنت فیلسوف سیاسی که زندگی آیشمن را به عنوان یک جنایتکار جنگی بررسی میکند می‌گوید: در دادگاه آیشمن او را انسانی یافته است چونان همه‌ی انسانهای عادی دیگر. در چهره و رفتار آیشمن ذره‌ای پشیمانی یا غم ناشی از کشتار هولناکش نبود. آرنت که خود به‌عنوان یک یهودی به سختی از کوره‌های آدمسوزی جان سالم به در برده است در مقام فیلسوفی روزنامه‌نگار در دادگاه آیشمن حاضر می‌شود و با جسارتی مثال زدنی هیولاسازی از آیشمن توسط افکار عمومی را زیر سوال می‌برد. آرنت می‌گوید مردم ترجیح می‌دهند عزیزانشان توسط یک هیولای دیوصفت کشته شود تا یک انسان عادی. از این رو وی اصطلاح ابتذال شر را خلق میکند.
در نهایت هانا آرنت معتقد است آیشمن باید محاکمه شود چون خلاف انسانیت عمل کرده است که ناشی از عدم تفکر بوده است.
دکتر نجفی وزیر اسبق آموزش و پرورش فردی که از ابتدای انقلاب تاکنون در مسوولیت‌های گوناگون حضور داشته و در افکار عمومی به حسن خلق و هوشمندی و خوش‌پوشی شهره است.؛ در دادگاه بسیار عادی و خالی از اضطراب یا هیجان می‌ایستد، از خود دفاع میکند، نام مقتول را با احترام و ادب به زبان می‌راند، ذره‌ای حواس پرتی یا شلختگی فکری در این انسان ۷۰ ساله نیست.
بسیاری از کسانی که از نجفی نوشته‌اند در تحلیل خود بر این نقطه متمرکزند که هر انسان ممکن است یک قاتل بالقوه باشد که در شرایطی تبدیل به قاتل بالفعل می‌شود و خشونت عریان خود را به نمایش می‌گذارد. من اما معتقدم قتلی که نجفی مرتکب می‌شود با قتلی که عامه‌ی مردم در معرض انجام آن هستند متفاوت است.
عامه‌ی مردم در معرض چنین شرایطی قرار نمی‌گیرند. انتشار تصاویر خصوصیشان باعث مرگ حیات سیاسیشان نیست. عمری آبروی اندوخته را بر باد نمی‌دهد.
برت کار روانشناس مشهور فرویدی که سالها در زمینه سلامت ذهن و روان تحقیق کرده است می‌گوید در جهانی که نشانی از حریم خصوصی نمانده است زندگی بسیاری از سیاستمداران غالبا فاش می‌شود. وی می‌گوید به استناد تجربه‌ی کار با مردان و زنانی که شخصی‌ترین اسرارشان به صورت مایملک عمومی درآمده است تصدیق میکند که قربانیان این قسم پرده‌دریها دچار رنج‌هایی التیام‌ناپذیر می‌شوند.
متاسفانه کسی جایی این زخمهای عمیقی که به روان انسانها می‌زنند را بررسی نمی‌کند.
اگر نجفی بر قلب استاد گلوله‌ای نشانده است، پیش از آن استاد و استادانش بر روح و روان نجفی شلیک کرده‌اند. او را به اضمحلال روانی رسانده‌اند. قدرت تفکر را از باهوش‌ترین کارگزار سیاسی نظام جمهوری اسلامی گرفته اند.
اما حرف هانا آرنت درست است کار نجفی غیرانسانی است و باید تاوان آن را بدهد.
آنچه که روزی بشر به آن خواهد رسید این است که قتل روح و روان انسانها کم از قتل جسم آنان نیست.
چه بسا قاتلین جسمی که خود مقتول بوده‌اند. اما چون نفس می‌کشیده‌اند کسی بر آنها سوگواری نکرده است و تقاضای قصاص ننموده است!
@