هشتمین سالگرد ارتحال فقیه عالیقدر آیت ا..العظمی منتظری گرامی باد

سپیده‌دم شامگاه ۲۹ آذر۱۳۸۸نماد پارسایی و اعجوبه فقه شیعه، پس از ۸۷ سال مجاهدت و زهد و تقوی، به دیار رحمت حق شتافت.
سخن از بزرگمردی است که به تعبیر امام راحل، خورشید حوزه های علمیه بود. بنا بر گفته یکی از مدرسان فاضل حوزه علمیه و عضو سابق مجلس خبرگان، وی بعد از مرحوم آیت الله العظمی بروجردی از معدود فقهای متأخر عصر ما بود که ضمن تسلط بر فقه شیعه، احاطه بی‌نظیری بر فقه مذاهب اربعه اهل تسنن داشت.
مرحوم آیت الله العظمی منتظری عصاره دانش استاد بزرگش مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی بود.
بعد از رحلت آیت الله العظمی بروجردی، وی به همراه استاد شهید مطهری که سال ها در درس فلسفه امام خمینی شرکت کرده بودند، نقش بی بدیلی در اعلام مرجعیت رهبر فقید انقلاب در ابتدای دهه چهل داشت.
در مبارزات نهضت اسلامی و در دوران تبعید امام راحل، پیشقراول روحانیون و مجاهدان انقلابی بود.
بعد از ۱۵ سال مبارزه و جانفشانی در راه انقلاب، با استقرار نظام جمهوری اسلامی در نخستین مجلس قانونگذاری انقلاب (خبرگان) با رأی اکثریت قریب به اتفاق این مجلس، به ریاست خبرگان قانون اساسی برگزیده شد.
نخستین امام جمعه تهران بعد از ارتحال ابوذر زمان در ۲۲ شهریور۱۳۵۸ بود. از سال ۱۳۶۰ یگانه فقیهی بود که ارجاعات سیاسی و فتوایی رهبر انقلاب اسلامی به وی محول شد.
مرحوم آیت الله العظمی منتظری در فاجعه ۷ تیر ۱۳۶۰ فرزند بی همتایش شهید محمد را به قافله شهیدان انقلاب اسلامی تقدیم کرد. امام خمینی طی پیامی به معظم له در تجلیل از محمد منتظری این شهید همیشه جاوید را فرزند اسلام و قرآن خواند.
سال ۱۳۶۴ مجلس خبرگان رهبری، در اقدامی غیرمترقبه و بدون مشورت با فقیه عالیقدر،کسوت قائم مقامی رهبری را به این فقیه مجاهد سپردند.
در ۶ فروردین ۱۳۶۷ از قائم مقام رهبری عزل گردید و در تاریخ ۸ فروردین ۶۷ به گواهی کلام امام خمینی، خورشید حوزه های علمیه نامیده، و مسئولیت نشر معارف دینی در حوزه علمیه به وی واگذار شد.
اوج ادب و اخلاق مداری این فقیه مظلوم در جریان ارتحال امام (ره) متجلی گردید. در پیام تسلیت آیت الله العظمی منتظری که در سوگ استاد خویش صادر نمود، ذره ای حب دنیا دیده نمی شود.
در تمجید با شکوهی که از عظمت مقام علمی و مبارزاتی استادش به عمل آورد، نشان داد این فقیه پارسا هیچ کدورتی از امام به خاطر عزل از مقام نیابت رهبری نظام جمهوری اسلامی به دل نداشت.
در خرداد۶۸ شاهد تبلور ادب این مرد الهی در هنگام فوت استادش مرحوم امام خمینی و به رهبری رسیدن آیت‌الله خامنه ای بودیم.
فقیه وارسته زمانه ما، بعد از تسلیت و تعزیت در سوگ استاد خویش، سپس انتخاب آیت الله خامنه ای را به سمت رهبری نظام جمهوری اسلامی تبریک گفتند و از تمام آحاد ملت خواستند به منظور حفظ انسجام ملی از رهبر جدید، حمایت همه جانبه نمایند تا انقلاب به مسیر حق‌طلبانه خویش ادامه دهد. این مقطع تاریخی حساس«خرداد۶۸» نشان داد مرحوم فقیه عالیقدر، ذره ای به دنیا و طنطنه های مادی اش تعلق خاطر ندارد.
از۶۸ تا ۸۸ بیش از بیست سال از عمر بابرکت این مرحوم در راه نشر معارف دین، فارغ از مسئولیت های حکومتی در انزوا سپری شد. اگرچه مدت ۵ سال و ۶ ماه را هم در حصر گذراند اما این عالم جلیل القدر چون کوه در مقابل مشکلات استوار ایستاد ومصداق صابرین در قرآن بود.
تا این که در آخرین روز پاییز ۸۸ به دعوت حق لبیک گفت و در سرای باقی به ملکوت اعلی پیوست.